اوقات شرعی

حوزه امام حسن مجتبی (ع) به مناسبت دهه فرخنده فجر مسابقه وبلاگ نویسی برگزار خواهد کرد بااهدای   هدایای  ارزنده به 10 نفر که به 3نفر اول جوایزی نفیس اهدا خواهد شد.

*شرایط ثبت نام به شرح زیر میباشد:

1- اشنایی کامل به کامپییوتر واینترنت و ساخت وبلاگ

2- بسیجی بودن(فعال و عادی)

3- مراجعه حضوری در حوزه و تکمیل فرم مخصوص مسابقه

*موضوعات و نحوه طراحی وبلاگ:

1- موضوع وبلاگ در زمینه(علمی-فرهنگی-مذهبی  و دهه مبارک فجر )میباشد.(اهمیت مطالب به ترتیب اولویت نوشته شده است)

2-ساخت وبلاگ در سایت www.parsiblog.com  میباشد.(در صورتی که در سایت های دیگر وبلاگ ارائه شود مورد قبول نخواهد بود)

3-وبلاگهای انتخابی از بین وبلاگهایی که در همه زمینه های یاد شده بهترین مطالب را ارائه دهند و طراحی وبلاگ بسیار زیبا باشد انتخاب خواهند شد.

دهه فجر ،‌ سرآغاز طلوع اسلام،‌ خاستگاه ارزشهای اسلامی، مقطع رهایی ملت ایران و بخشی از تاریخ ماست که گذشته را از آینده جدا ساخته است. در دهه فجر اسلام تولدی دوباره یافت و این دهه در تاریخ ایران نقطه ای تعیین کننده و بی مانند بشمارمیرود. تا قبل از انقلاب اسلامی،‌ در ایران نظام اسلامی وجودنداشت و رابطه پادشاهان با مردم رابطه ی «غالب و مغلوب» و« سلطان و رعیت » بود وپادشاهان احساس می‌کردند که فاتحینی هستند که بر مردم غلبه یافته اند و حضرت امام رضوان الله تعالی علیه این سلسله معیوب را قطع کردند و نقطه ی عطفی در تاریخ ایران بوجودآوردند و شمشیر اسلام مردم را علیه دشمنان اسلام،‌ مردم و استعمارگران به کار گرفتند. دهه انقلاب از رشحات اسلام است و آئینه ای است که خورشید اسلام در او درخشید و این دهه باید با عظمت هرچه تمامتر برگزارشود. این مراسم را با هیجانهای عاطفی صحیح باید با طراوت و تازه کرد. در مذهب ما،‌ احساسات،‌ گریه و شادی، حب و بغض و عشق و نفرت جایگاه والایی دارد. از این رو جشنهای دهه فجر می بایستی همچون مراسم و اعیاد مذهبی گرامی داشته شود و مردمی باشد. باید کلیه مساجد فعال شوند و مردم با حضور در مساجد خاطره ی فراموش نشدنی حضرت امام و پیروزی انقلاب اسلامی را جشن بگیرند. صداوسیما باید فیلمها و سریالهای تلویزیونی و برنامه هایی بمناسبت دهه فجر تهیه کند که یادآور خاطره های خوش انقلاب باشد و حضور همه جانبه ی مردم و حل شدن آنان را در دوران انقلاب نشان دهد.

گفتم: چقدر احساس تنهایی می‌کنم …
گفتی: فانی قریب
     .:: من که نزدیکم (بقره/???) ::. 

در بسیاری از آیات قرآن, تصویری روشن از قیامت ترسیم شده است. برای مثال در سوره تکویر که در پایین آورده شده است. لازم به ذکر است که تصاویر زیر تماما نمادین بوده و به هیچ وجه نشاندهنده عظمت این واقعه نیستند

 سوره التکویر
به نام خداوند رحمتگر مهربان

در سال 1357مهمترین اتفاق برای ایران و ایرانی اتفاق افتاد. انقلاب اسلامی ایران به ثمر رسید. انقلابی که ابعاد گوناگون منشاء پیامدهای بنیادی و شگرفی در سطح جهان گردید و علامه بر آن به انسان کرامت به مسلمانان شوکت و به مومنان عزِّت و عظمت بخشید.

در این میان حرکتی انجام شد که باید روی آن تفکر بیشتری کرد. آن هم خط بطلان کشیدن بر منافع بیگانگان است. این امر باعث ساخته شدن دشمنانی برای انقلاب اسلامی شد. دشمنان پس از پیروزی انقلاب آرام نشسته و همواره در تولید طرح و نقشه هایی جدید در جهت دست درازی به خاک هویت فرهنگ و منافع ملت ایران بوده و هستند.

به طور قطع و یقین از جمله عوامل مهم ناکامی بیگانگان در مقابله با انقلاب اسلامی نگاه نافذ و بصیرت بالای رهبران نظام جمهوری اسلامی ایران در شناسایی دشمنان و روش های دشمنی آنان با انقلاب اسلامی بوده است. از این رو در این نوشتار در تلاش آن هستیم تا دشمن را با کنکاشی در سخنان مقام معظم رهبری شناسایی کنیم.

آیا در میان این همه مسلمان و شیعه 313 نفر یار و یاور برای حضرت وجود ندارد تا ظهور کند؟

در پاسخ این سؤال می گوییم:اولاً: در روایات مختلف برای یاران و اصحاب خاص حضرت مهدی علیه السلام صفات و خصوصیات وی‍ژه ای ذکر شده که باید در 313 نفر موجود باشد، و ما به برخی از آن صفات قبلاً اشاره کردیم.
ثانیاً: همان گونه که در جای خود اشاره کرده ایم، از مجموعه ی احادیث استفاده می شود که حضرت دو دسته یار و یاور بعد از ظهور دارند: یکی یاوران خاص که 313 نفرند و دسته ی دیگر یاوران عام که ده هزار نفرند و باید این تعداد جمعیت نیز آماده شود.
ثالثاً: فراهم شدن 313 نفر از یاران خاص حضرت علت تامّه برای ظهور حضرت نیست، بلکه یکی از شرایط تحقق ظهور است، حضرت با کمک این تعداد افراد حکومت عدل گستر جهانی را پیاده خواهد کرد، اما اینکه آیا فراهم شدن این تعداد نفر علت تامه ی ظهور است؟ خیر، بلکه علل و عوامل و شرایط دیگری از جمله فراهم شدن زمینه ی لازم و مساعد برای حکومت حضرت نیز لازم است.

نخستین گام متنبة شدن است و آن بیدارى از چرت غفلت است ، پس از آن توبه است و توبه یعنى بازگشت به خدا، پس از آنکه از او فرار کرده اى ؟، بعد ورع و تقوا است ، لکن ورع اهل شریعت دورى از حرامها مى باشد و ورع اهل طریقت دورى از شبهات و مکروهات است ، و بعد از محاسبه است و آن حساب کردن و رسیدگى و اعمالى است که از انسان صادر شده که محاسبه بین خودش و بین نفسش و محاسبه بین خودش و بین افراد بشر است ، بعد مقام اراده مى باشد و آن رغبت در رسیدن به مراد و مقصود، با زحمت زیاد مى باشد پس از آن مقام زهد است و آن ترک دنیا است و حقیقت زهد دورى جستن و بیزار بودن از غیر مولى (خدا) است .
پس از آن مقام فقراست ، و آن خالى کردن دل است همچنانکه دست خود را از مال دنیا خالى کرده اى ، و فقیر کسى است که از بى پولى قادر بر هیچ چیز نیست .
و بعد مقام صدق است و آن مساوى بودن ظاهر و باطن است و بعد از آن صبر است که آن واداشتن نفس است بر چیزهائى که از آنها بدش مى آید بعد مقام رضا به مشکلات یعنى راضى به قضاء و بلا خدا و آن لذت بردن از بلاهاست بعد مقام اخلاص است که آن خارج کردن خلق است از معامله حق و پس از آن مقام توکل است و آن تکیه کردن در همه امور به خداوند سبحان است با علم به اینکه خیرش در آن است که خدا براى او اختیار کرده است .
(( قال فى المنازل السائرین : فاما قسم البدایات فهو عشرة ابواب : الیقظة و التوبة و المحاسبة و الانابة و التفکر و التذکر و الاعتصام و انوار الریاضة و السماع ، و قد شرحه کمال الدین عبد الرزاق القاشانى و هو من انفس کتاب الفن ، و فى البحار عن الصادق علیه السلام قال : التوبة حبل الله تعالى و مدد عنایته و لابد للعبد من مداومة التوبة على کل حال و کل فرقة من العباد لهم توبة فتوبة الانبیاء متن اضطراب السر، و توبة الاصفیاء من التنفس و توبة الاولیاء من تلوین الخطرات و توبة الخاص ‍ من الاشتغال بغیر الله تعالى و توبة العالم من الذنوب ، و تفصیل المقامات فى محله .))

سرگذشت حسین یک حماسه واقعیست که رنگ خداداشت .هر انسانی ذاتا قهرمان دوست است در تمامی مسابقات قهرمانان راتشویق و دسته گلهای بسیاری نثارشان می کنندوآنهارا سمبل وحتی اسوه والگوی زندگی انتخاب می کنند تمام حماسه ها براساس قومیت و ملیت و...هستند اماحماسه حسین یک حماسه انسانی وبشریست.

حادثه کربلا دو صفحه دارد یکی زرین ونورانی ودیگری مملو از ظلمت وتاریکی وگمراهی

  21 عمل پست ولئامت بار در قیام عاشورا یزیدیان مرتکب شدند(کشتن بیگناه.کشتن جوان .نوجوان وکودک وطفل شیرخوار. به اسارت بردن زنان. اسب براجساد دواندن .سربردیدن . دستها قطع کردن .آب ندادن، شلاق زدن. اسیر بر شتر بی جهاز سوار کردن و... .

حسین صفحه تاریک عاشورا نیست حسین مصیبت واندوه روز وداع نیست، شهید زنده ای است که با شهات، زندگی ابدی یافت این ماییم که حق حسین را دررسالتش ادا نکردیم حسین خواست تاکشته در راه خدا شود وبا خونش مارا زنده به بصیرت کندحسین افتخار خدا در آفرینش انسانیت است (زمان آفریدن انسان ملائک به خدا فرمودند چرا بشر را که موجب فساد وخونریزیست میخواهی بیافرینی .خدافرمود چیزی میدانم که نمی دانید . بقره آیه 30)

شگفتا نام حسین با خونش بر رواق هستی نقش بست ظالمان زهی به خیال باطل با کشتن حسین خواستند مکتب او وپدرش وجدش را لیک آن خداست که هرچه بخواهد همان است .آری    از صفحه روزگار محو کنند امروزحسین زنده تراز دیروز،زنده تر از  زندها خصم متوجه شد چه اشتباه بزرگی در صفحه تاریک تاریخش مرتکب شد قبر حسین شیعه را بیشتر جذب کرد وموجب اتحاد وهمدلی آنها گردید بارها حرم مطهرش را خراب وحتی آب درآن محل انداختند تا کسی متوجه نشود قبرش کجاست ظالمان با خدا درافتادند ودر نهایت با نکبترین مرگ ورافتادند.

برای حسین گریه کنیدنه برای تشنگی وسربریدنش نه برای مظلومیت وخاندانش .آیا حسین وائمه نیاز به اشکهای مادارند یا گریه ما تسلی خاطرآنها خواهد شد؟ البته که اینچنین نیست آنها درجوار رحمت الهی هستند حسین به گریه های من و تو نیازی ندارد حسین به عدالت ،شرف،آزادی وآزادگی،عزت نفس ومردانگی به بصیرت وحقیقت جویی نیاز دارد یعنی آنچه حسین بخاطرش کشته شد. ودرنهایت حسین برای  رضای خداوند متعال بشهادت رسید

 مسیحیها اعتقاد داشتند مسیح فدای امت گنهکارش شد او کشته شد تابار گناه مردم سبک شود لیک این کشته شدن شادمانی دارد وهرساله آنراجشن میگیرند.

میلیاردها هزینه کن تا شوری در دل برپا کنی نمی شود وشایدم برای مدت زمان بسیار کوتاهی باشد که ازبین خواهد رفت اما عشق به حسین شور وغوغای ابدی دارد وتا قیامت ادامه خواهد داشت مردم برای عزای حسین هزینه ها می پردازند حیف نیست این احساسات پر از اشک وعشق دچار انحراف گردد؟باید حسین را شناخت وحسینی زندگی کرد.حسین شفاعت گریه ها ودلهای سوخته  آگاهانه راخواهد کرد.حسین شفاعت عمل با اخلاص را خواهد کرد.

در طول تاریخ بسیار حماسه آفریده شد لیک همه آنها در پی گسترش شخصیت وتکبر وغرور دنیای خود بودند(اسکندر، هیتلر،نادر شاه و...آیا علاوه برمردم حکومتهای این پادشاهان ،طرفهای مغلوب هم اعتقاد به حماسه وقهرمان بودن آنها دارند ؟البته که ازچشم آنها یک دشمن خونخوار بودند نه چیز دیگری) اما حماسه عاشورای حسین برای دین خدا وبرای عزت وافتخار نسل آدمیت بود پشیمانیهای بعد از این واقعه برملا کننده حقیقت امربود.

حماسه حسین حماسه مقدسی بود که همچون آفتابی عالمتاب برتمام دنیا نور خود راگسترانید وتا امروز روشنگر راه حق پرستان است آری در ظلمت وتاریکی محض درآن خاموشی مرگبارودرآن ظلمات همچون شب، خون حسین بمثابه نور ازلی بردلهای خفته تابید تا بیدار کند آنکه در غفلت وگمراهی آرمیده بود

ظلمت یعنی تاریکی وگمراهی ،روشنایی یعنی هدایت آیا قیام حسین درتاریکی بود یا در روشنایی؟امویان وقت،از دین وبنام خدا وپیغمبر،امت جاهل آن زمان را برای مقابله با نوه پیغمبر،بسیج وتجهیز کردندوبنام خروج از دین، حسین را به شهادت رساندند وگفتند حسین را با شمشیر پیغمبر کشتیم وتاسفبار تر ازآن بعد از شهادت حسین چند مسجد به شکرانه یپروزی ساختند.نمی دانم زمان ظهور حجت حق مردم در چه صفی می ایستند؟(72 تن یاوران حسین،313 تن یاوران مهدی=1400سال از این واقعه می گذرد تاظهور حضرت مهدی(عج) چند سال باشد نمیدانم؟لیک یاران آن امام تا این امام 241 نفر افزایش یافته است؟؟؟؟)

درراه عقیده کشته شدن مفهومش بسیار جالب است . امویان حسین را درراه اعتقادات خود به شهادت رساندند وحسین در راه اعتقاد راسخ خود یعنی رضایت خدا کشته شد از این اعتقاد جهالتی تا آن اعتقاد مقدس چقدر فاصله.(روح کوچک دنیا پرست وآسایش خاست روح بزرگ فقط حق را می بیند نه خود را)

ودر صحنه عاشورا بود که حسین همچو چراغی روشن درمیان ظلمت وتاریکی آن زمان پدیدار گشت تا با نور خود روشن کند صراط مسقیم را برای امت خویش لیک حسین حجت خود را براهلش تمام کرد وآنان را ازعقوبت عملشان آگاه ساخت ونوید رسالت وبهشت برین را با آنان که با اوباشندداد لیکن اکثر آنان غرق در مال وجان ومقام وزن وفرزند شدند ودر گناه خود غوطه ور شدند(آری اینچنین است که تمام مرسلان الهی وامامان همچو شمع ،وجودخود را اشک وارسوزاندند وبه پای امت خویشتن ریختند تا انسانیت ودین الهی همیشه زنده وپایدار بماند ).

آری شرف وانسانیت شیعه به صلابت وایثار قطره قطره ی خون حسین است.