اوقات شرعی

سرگذشت حسین یک حماسه واقعیست که رنگ خداداشت .هر انسانی ذاتا قهرمان دوست است در تمامی مسابقات قهرمانان راتشویق و دسته گلهای بسیاری نثارشان می کنندوآنهارا سمبل وحتی اسوه والگوی زندگی انتخاب می کنند تمام حماسه ها براساس قومیت و ملیت و...هستند اماحماسه حسین یک حماسه انسانی وبشریست.

حادثه کربلا دو صفحه دارد یکی زرین ونورانی ودیگری مملو از ظلمت وتاریکی وگمراهی

  21 عمل پست ولئامت بار در قیام عاشورا یزیدیان مرتکب شدند(کشتن بیگناه.کشتن جوان .نوجوان وکودک وطفل شیرخوار. به اسارت بردن زنان. اسب براجساد دواندن .سربردیدن . دستها قطع کردن .آب ندادن، شلاق زدن. اسیر بر شتر بی جهاز سوار کردن و... .

حسین صفحه تاریک عاشورا نیست حسین مصیبت واندوه روز وداع نیست، شهید زنده ای است که با شهات، زندگی ابدی یافت این ماییم که حق حسین را دررسالتش ادا نکردیم حسین خواست تاکشته در راه خدا شود وبا خونش مارا زنده به بصیرت کندحسین افتخار خدا در آفرینش انسانیت است (زمان آفریدن انسان ملائک به خدا فرمودند چرا بشر را که موجب فساد وخونریزیست میخواهی بیافرینی .خدافرمود چیزی میدانم که نمی دانید . بقره آیه 30)

شگفتا نام حسین با خونش بر رواق هستی نقش بست ظالمان زهی به خیال باطل با کشتن حسین خواستند مکتب او وپدرش وجدش را لیک آن خداست که هرچه بخواهد همان است .آری    از صفحه روزگار محو کنند امروزحسین زنده تراز دیروز،زنده تر از  زندها خصم متوجه شد چه اشتباه بزرگی در صفحه تاریک تاریخش مرتکب شد قبر حسین شیعه را بیشتر جذب کرد وموجب اتحاد وهمدلی آنها گردید بارها حرم مطهرش را خراب وحتی آب درآن محل انداختند تا کسی متوجه نشود قبرش کجاست ظالمان با خدا درافتادند ودر نهایت با نکبترین مرگ ورافتادند.

برای حسین گریه کنیدنه برای تشنگی وسربریدنش نه برای مظلومیت وخاندانش .آیا حسین وائمه نیاز به اشکهای مادارند یا گریه ما تسلی خاطرآنها خواهد شد؟ البته که اینچنین نیست آنها درجوار رحمت الهی هستند حسین به گریه های من و تو نیازی ندارد حسین به عدالت ،شرف،آزادی وآزادگی،عزت نفس ومردانگی به بصیرت وحقیقت جویی نیاز دارد یعنی آنچه حسین بخاطرش کشته شد. ودرنهایت حسین برای  رضای خداوند متعال بشهادت رسید

 مسیحیها اعتقاد داشتند مسیح فدای امت گنهکارش شد او کشته شد تابار گناه مردم سبک شود لیک این کشته شدن شادمانی دارد وهرساله آنراجشن میگیرند.

میلیاردها هزینه کن تا شوری در دل برپا کنی نمی شود وشایدم برای مدت زمان بسیار کوتاهی باشد که ازبین خواهد رفت اما عشق به حسین شور وغوغای ابدی دارد وتا قیامت ادامه خواهد داشت مردم برای عزای حسین هزینه ها می پردازند حیف نیست این احساسات پر از اشک وعشق دچار انحراف گردد؟باید حسین را شناخت وحسینی زندگی کرد.حسین شفاعت گریه ها ودلهای سوخته  آگاهانه راخواهد کرد.حسین شفاعت عمل با اخلاص را خواهد کرد.

در طول تاریخ بسیار حماسه آفریده شد لیک همه آنها در پی گسترش شخصیت وتکبر وغرور دنیای خود بودند(اسکندر، هیتلر،نادر شاه و...آیا علاوه برمردم حکومتهای این پادشاهان ،طرفهای مغلوب هم اعتقاد به حماسه وقهرمان بودن آنها دارند ؟البته که ازچشم آنها یک دشمن خونخوار بودند نه چیز دیگری) اما حماسه عاشورای حسین برای دین خدا وبرای عزت وافتخار نسل آدمیت بود پشیمانیهای بعد از این واقعه برملا کننده حقیقت امربود.

حماسه حسین حماسه مقدسی بود که همچون آفتابی عالمتاب برتمام دنیا نور خود راگسترانید وتا امروز روشنگر راه حق پرستان است آری در ظلمت وتاریکی محض درآن خاموشی مرگبارودرآن ظلمات همچون شب، خون حسین بمثابه نور ازلی بردلهای خفته تابید تا بیدار کند آنکه در غفلت وگمراهی آرمیده بود

ظلمت یعنی تاریکی وگمراهی ،روشنایی یعنی هدایت آیا قیام حسین درتاریکی بود یا در روشنایی؟امویان وقت،از دین وبنام خدا وپیغمبر،امت جاهل آن زمان را برای مقابله با نوه پیغمبر،بسیج وتجهیز کردندوبنام خروج از دین، حسین را به شهادت رساندند وگفتند حسین را با شمشیر پیغمبر کشتیم وتاسفبار تر ازآن بعد از شهادت حسین چند مسجد به شکرانه یپروزی ساختند.نمی دانم زمان ظهور حجت حق مردم در چه صفی می ایستند؟(72 تن یاوران حسین،313 تن یاوران مهدی=1400سال از این واقعه می گذرد تاظهور حضرت مهدی(عج) چند سال باشد نمیدانم؟لیک یاران آن امام تا این امام 241 نفر افزایش یافته است؟؟؟؟)

درراه عقیده کشته شدن مفهومش بسیار جالب است . امویان حسین را درراه اعتقادات خود به شهادت رساندند وحسین در راه اعتقاد راسخ خود یعنی رضایت خدا کشته شد از این اعتقاد جهالتی تا آن اعتقاد مقدس چقدر فاصله.(روح کوچک دنیا پرست وآسایش خاست روح بزرگ فقط حق را می بیند نه خود را)

ودر صحنه عاشورا بود که حسین همچو چراغی روشن درمیان ظلمت وتاریکی آن زمان پدیدار گشت تا با نور خود روشن کند صراط مسقیم را برای امت خویش لیک حسین حجت خود را براهلش تمام کرد وآنان را ازعقوبت عملشان آگاه ساخت ونوید رسالت وبهشت برین را با آنان که با اوباشندداد لیکن اکثر آنان غرق در مال وجان ومقام وزن وفرزند شدند ودر گناه خود غوطه ور شدند(آری اینچنین است که تمام مرسلان الهی وامامان همچو شمع ،وجودخود را اشک وارسوزاندند وبه پای امت خویشتن ریختند تا انسانیت ودین الهی همیشه زنده وپایدار بماند ).

آری شرف وانسانیت شیعه به صلابت وایثار قطره قطره ی خون حسین است.