پیامبر (ص) فرمودند:

برای بسیاری از انسانها،گرفتن یک نیاز است

اما برای پیامبر بخشیدن یک نیاز بودآنهم ازآنچه مورد نیاز خویش بود می بخشید

از توفان مصائب با تبسم می گذشت

گشاده وآرام بودهمچو دریا بوقت آرامش

زلال وشفاف بود همچو چشمه

آزاده بود چون سرو،معطر بود چون عطر شکوفه های بهار

سخاوتمند وبخشنده بود همچو آفتاب،بارانی بود هنگام گریه

چون کوه بود بوقت بردباری،چوخاک بود در تواضع .

می فرمود:

نسازید از دنیا لنگری برای ماندن

بسازید بادبانی برای سفری دور و دراز.

از دنیا قفسی برای محبوس کردن خویش مسازید وصید صیادروزگار مشوید بلکه بال وپری شوید برای پروازوپر گشودن تا بینهایت تا پیش خدا